Στο κέντρο των δοντιών μας υπάρχει  μια κοιλότητα που φιλοξένει τα αγγεία και τα νεύρα που δίνουν ζωτικότητα στα δόντια μας .Αυτό το σύμπλεγμα αγγείων και νεύρων λέγεται  πολφός.

Σε προχωρημένες  τερηδόνες ,περιοδοντίτιδες και κατάγματα δοντιών υπάρχει περίπτωση  να εισέλθουν μικρόβια στον πολφό του δοντιού ,τα οποία προκαλούν φλεγμονή, την  πολφίτιδα .Η φλεγμονή συνοδεύεται συχνά με πονόδοντο . Αυτή η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί και στο φατνιακό οστουν και να οδηγήσει σε οίδημα-πρήξιμο και έντονα συμπτώματα , δηλαδή το περιακριρριζικό απόστημα  ή να προκαλέσει πιο ήπια συμπτώματα δημιουργώντας όμως κάποια αλλοίωση στο φατνιακό οστουν , τη λεγόμενη  περιακροριζική κύστη ή αλλοίωση.

Στις περιπτώσεις αυτές το δόντι  πρέπει να απονευρωθεί , δηλαδή να αφαιρεθεί ο μολυσματικός ιστός και να αντικατασταθεί από ένα βιοσυμβατό υλικό που τοποθετείται  στις  ρίζες του δοντιού. Κατά την απονεύρωση χρησιμοποιούνται ειδικά μικροεργαλεια ,διακλυσμοί-πλύσεις με απολυμαντικά υγρά και ειδικά σκευάσματα (συνήθως με βάση το υδροξείδιο του ασβεστίου)που τοποθετούνται μέσα στις ρίζες του.

Η θεραπεία της απονεύρωσης γίνεται με τοπική αναισθησία και ολοκληρώνεται σε μερικές συνεδρίες ανάλογα με τη βαρύτητα της περίπτωσης .Σε περιορισμένο αριθμό περιστατικών λόγω ιδιαίτερης μορφολογίας του δοντιού  ή  λόγω εμμένουσας φλεγμονής είναι αναγκαία η συνεργασία με τον εξειδικευμένο επεμβαίνοντα ,τον λεγόμενο ενδοδοντιστή  ή ενδοδοντολόγο.

Μετά την ολοκλήρωση της ενδοδοντικής θεραπείας, ακολουθεί η αποκατάσταση του ,με στόχο να διατηρηθεί το δόντι στη στοματική κοιλότητα και να εξακολουθεί να συμμετέχει στη μασητική λειτουργιά .Η αποκατάσταση αυτή μπορεί να γίνει με ποικίλους τρόπους π.χ. έμφραξη ,ένθετο ,επένθετο ,ανασύσταση δηλαδή χτίσιμο με κάποιο είδος άξονα και στεφάνη-θήκη. Το είδος της αποκατάστασης επιλέγεται κυρίως με βάση την ποσότητα της οδοντικής ουσίας που έχει χαθεί.